تاثیر طلاق بر روان کودکان

یک روانشناس تاکید کرد: متاسفانه بعد از طلاق والدین، هرگونه تاثیری که در زندگی کودک ایجاد شود برای او تنش زا است.

دکتر حسام فیروزی در گفت و گو با خبرنگار ایسنا از دفتر جهاد دانشگاهی علوم پزشکی تهران گفت: طلاق که یکسری تغییرات اساسی و همیشگی در زندگی کودک ایجاد می کند به همین دلیل پذیرش آن برای کودکان دشوار است. چرا که او احساس می کند که خانه و خانواده خود را دارد از دست می دهد. این در حالی است که کودک احساس می کند پدر و مادرش به عنوان یک کل پدر مادر هستند و جدا شدن آنها از یکدیگر به معنای دو پاره شدن این کل و متلاشی شدن آن است.

من خوب نیستم

وی یادآور شد: در بسیاری از موارد کودک احساس می کند خودش مقصر است که والدین می خواهند جدا شوند و احساس گناه می کند. همچنین نگران آینده است که بعد از طلاق برای او چه اتفاقی می افتد و دیگر چه کسی از او مراقبت خواهد کرد.

فیروزی کودکان طلاق را پرخاشگر دانست و تصریح کرد: تنش و اضطراب که طلاق و والدین در کودک ایجاد می کند به شکل های مختلف در کودک بروز می کند. گاهی کودک در خودش فرو می رود، افسرده می شود، گریه می کند و گاهی با خشم واکنش نشان می دهد که این پرخاشگری را به صورت بدخلقی و بدقلقی، کلافگی، داد زدن و پرتاب کردن اشیاء یا درگیر شدن با افراد (مخصوصا همسالان خود در مدرسه) بهم ریختن کلاس یا اتاق خود نشان می دهد.

این روانشناس خاطرنشان کرد: از آنجایی که طلاق در جامعه ما دارای بار منفی است و کودک طلاق فکر می کند با بقیه متفاوت است، سعی می کند این موضوع را از همه پنهان کند و آن را مثل یک راز نزد خود نگاه دارد که خود این موضوع به او فشار می آورد. چراکه انرژی اش همیشه صرف انکار یا فرار از آن و باعث مضطرب شدن او می شود. در بسیاری از مواقع پیامد این اضطراب می تواند به شکل های خشونت های رفتاری و کلامی باشد.

وی جدایی والدین برای هر کودکی را تجربه دردناکی دانست و افزود: اینکه کودک چقدر از طلاق آسیب می بیند، بیش از آنکه صرفاً به جنسیت مربوط باشد، به محیط و چگونگی تعبیر و تفسیر آن مرتبط است. به همین دلیل نوع نگرش جامعه به طلاق و فرزندان طلاق، نحوه برخورد والدین و اطرافیان با فرزندان، شرایط پس از طلاق و سن کودک و نوع شخصیت او می تواند بر میزان آسیب پذیری کودک اثرگذار باشد.

راهکارهای کاهش آسیب کودکان بعد از طلاق والدین

فیروزی تصریح کرد: باید بدانیم که نمی توان آسیب را به صفر رساند چون به هر حال این واقعه، باورهای کودک و ذهنیت او را به یکبار تغییر می دهد و سازگاری با شرایط جدید هم دشوار هست هم زمان بر اما می توان تا حد ممکن آسیب ها را کاهش داد.

وی ادامه داد: گفتن پیام هایی از زبان پدر و مادربه کودک از قبیل اینکه «تو مقصر نیستی و این تصمیم ماست و هیچ ربطی به تو و رفتارت ندارد»، «رابطه زن شوهری ما قطع می شود اما من هیشه پدر/مادر توهستم و از تو مراقبت می کنم»، «تو دو تا خونه داری: خونه تو که مامان توشه و خونه تو که بابا توشه» و «تعامل با کودکان از طریق نقاشی، نامه/ شعر، بازی و … صحبت کردن باکودک به او» این فرصت را می دهد که بتواند احساساتش را بروز دهد و خود را تخلیه کند.

این روانشانس در پایان اظهار کرد: والدین باید در این زمینه آموزش ببینند و انواع روش های تعامل بهتر با کودک را بیاموزد؛ برنامه ی قصرهای ماسه ای می تواند کمک کننده باشد. همچنین معلمان در مدرسه باید با کودکان طلاق همانند دیگر دانش آموزان رفتار کنند تا آنها خود را متفاوت و آسیب پذیر احساس نکنند.